Zamandan daha çağıl zamanlara kadar, ahşap ve alçı pervazlar en şık ve şık iç mekanları süsleyerek duvarları, kapıları ve pencereleri süslemiştir. Süpürgelikler, kornişler ve girintiler şeklinde dekoratif pervazlar, popüler bir bitirme detayı olmaya devam ediyor; Son aşama fazlaca yönlü ve dayanıklı, bir alanın durumunu hakkaten vurgulayan bir detay düzeyi sunarken, herhangi bir iç mekanın estetiğini geliştirir. Süpürgelikler ve pervazlar, bir çok Viktorya döneminde ortaya çıkan bir takım kullanıma haizdir.
Süpürgelikler (yada süpürgelikler), Viktorya periyodu evlerinde bulunan üç iç ahşap özelliğin hayatta kalan tek yönüdür, ötekiler fotoğraf ve süpürgeliklerdir ve uzun bir geçmişe sahiptirler. Başlangıçta süpürgelik, üç ana amaç için kullanılan işlevsel bir parçaydı; Birincisi, günümüzün pürüzsüz versiyonlarından fazlaca daha azca kati olan sıvalı duvarların dağınık alt kenarını gizlemek; ikincisi, sıvanın kendisini ağır mobilya ve trafikten korumak; ve üçüncüsü, artan rutubet emarelerini gizlemek için. Öncelikli olarak ergonomik işlevlere haiz olmasına karşın, Victorialılar statü ve zenginlik sergileme fırsatını asla kaçırmadılar, bundan dolayı konukların çoğunlukla ziyaret etmesi olası odalarda daha karmaşık ve girift ayrıntılara haiz daha büyük süpürgelikler vardı. Pervazlar ve girintilerin yanı sıra, bu detayların Yunan ve Roma sütunlarının üstünde ve altında görülenler şeklinde süslü, klasik süslemeleri öykünmek etmesi amaçlandı, bundan dolayı bu özellikler maksimum tesir için beraber kullanıldı. Bugün, süpürgelikler her evde hala mutlak bir zorunluluktur ve çeşitli yoldam ve kaplamalara haizdir. İç girintiler ve kornişler, dekoratif silme örnekleridir ve kullanıldıkları mekanların tanımlanmasına destek sunar; Viktorya periyodu iç tasarımının mühim bir yönü. Girintiler, çoğunlukla bir duvarın tavanla birleştiği yerde, iki yüzey arasındaki çizgiyi kapatmak için kullanılır. Eski moda çıkıntı, duvarın üst kısmı ile tavan içinde bir eğri oluşturur ve çoğu zaman duvarın uzak ucundaki süpürgeliğin ortalama ayna görüntüsünü oluşturmak için beyaza boyanır. Bu, kusursuz bir yüzey oluşturur ve gene de herhangi bir odanın tasarımını güncellemenin mükemmel bir yoludur. Bir korniş ise bir koya benzer, bir çıkıntı şeklinde uzaya uzanır. Bunlar, koylardan daha fazlaca bir izahat parçası yada hususi tasarım özelliğidir ve geleneksel olarak “yumurta ve ok” yada fleur-de-lys desenleriyle görülmüştür. Bununla beraber, kornişin çağıl evde kesinlikle bir yeri vardır ve üst kısmı açık olan ve tavandan ortalama 15-20 santimetre yükseklikte ve içeride LED’ler yada tüplerle duvara sabitlenmiş kalkık bir korniş de dahil olmak suretiyle birçok uygar yoldam mevcuttur. odanıza muhteşem bir son dokunuş eklemenin zarif yolu.
