Ahşabın dokusu en çekici özelliklerinden biridir, sadece bununla birlikte emek harcamayı zorlaştırabilir. Ahşabın gelişme şekli sebebiyle, her bir ahşap parçasının, tahtanın iyi mi kesildiğine bağlı olarak değişen benzersiz bir damar yönü vardır.
Teknik olarak, “ahşap damarı”, ağaç liflerinin yönünü, dokusunu ve görünümünü ifade ederken, “şekli”, damar yönelimi tarafınca oluşturulan deseni tanımlar. Temel tahıl açıklamaları ve türleri şunları ihtiva eder:
· Düz damar: Bu, kesilen ağaç süresince tek bir yönde ilerler.
· Çapraz damar: bazı hücreler ağacın ortasından büyüdüğünde oluşur.
· Spiral Tane: Bu, evrim esnasında ağacın gövdesi döndükçe gelişir.
· Kilitli tahıl: Bu, sarmal tahıldan bir adım daha fazladır ve bükülmüş bir gövdedeki gelişme halkaları yanlış hizalanmış taneler geliştirdiğinde ortaya çıkar.
Güzel bir figür göstermek için düz damar dışındaki herhangi bir damar kesilebilir. Ev yapımı söz mevzusu olduğunda, düz damarlı dışındaki herhangi bir ahşap mukavemetini kaybeder, bu yüzden düz damarlı olmayan sert ağaç levhalar çalışırken hususi dikkat gerektirir. Ahşap yanlış yönde işlendiğinde damar çizgilerinin kenarları kalkabilir yada ayrılabilir.
Tahıl “dokusu”, ağaç hücrelerinin boyutunu, boyut değişimini, tipini ve düzenini ifade eder ve tahılın (ince taneli yada iri taneli) görünümünü etkisinde bırakır. İnce taneli ve iri taneli ahşap arasındaki fark, bu hücrelerin dizilişi ve gözeneklerin boyutu ve dağılımıdır.
Açık ve ince taneli ahşap, gözeneklerin boyutunu ifade eder; Büyük görünür gözeneklere haiz ahşaplar “açıktır” ve açıkça görülemeyecek kadar ufak gözeneklere haiz ahşaplar “kapalı” dır. Ahşap kesildiğinde, büyük gözenekler açılabilir ve bu, ahşabın daha pürüzsüz bir yüzey elde etmek için dolguya ihtiyacı olup olmadığını belirleyecektir.
